Yeni hedefimiz: Zamansızlığı Yeniyoruz, Artanını Paylaşıyoruz Hatta!

Avucumuza hapsedemediğimiz su, içimizde tutamadığımız hava gibi zaman. Bizimle olduğunu biliyoruz ancak zaptedemiyoruz. Bir akışı var ona sadık, dingin usul usul akıyor zaman kendi halinde. Evet ya çok hızlı diyecek kimimiz zaman için ama akreple yelkovanın birbirlerine aheste aheste yaklaşıp, hafifçe birbirlerini selamlayıp usul usul hayatlarına devam edişlerini izledim defalarca ve artık kimse beni zamanın hızlı ikna olduğuna ikna edemez.

Zamanın hızlı olduğunu nereden çıkarttık biz onu da bilmiyorum. Neden bize sürekli zaman akıp gidiyor, ooo akreple yelkovan seni kovalıyor, zamana karşı yarışıyorsun gibi tenkitlerle kovalıyorlar? Neden sürekli bir zamansızlık halinden ve bununla başa çıkabilme yöntemlerinden bahsediyorlar bize? Biz neden kabul ettik ki zamanımız olmadığını, ne zorladı bizi buna? Birisi soğanlarımızı ayıklayıp doğrayıp poşete koyunca çok mu zaman kazandık?



Birilerinin bir yerlerde zaman mefhumu üzerine oturttuğu bir kartel mi var diye düşünmeden edemiyorum. Neden durduk yere bizi zamanımız olmadığına inandırmak için bunca çaba sarfetsin ki adamlar? Bizim hayatlarımızı çöpten işleriyle dolduruyorlar onlara para kazandıralım diye, günümüzün üçte biri yollarda geçiyor ve sonra zaman yokmuş aslında piyasada hızlıymış, taze bitmiş kalmamış!

Önceden nasıl da inanıyordum bunlara. İçime işlemiş zamansızlık. Neresinden nasıl kırpsam da kendime bir boşluk açsam onun derdine düşerdim, anımsıyorum o günleri. Ne kadar da salakmışım! Hızlı olan zaman diye bana yutturmaya çalışan o şerefsiz öğretiye ne desem az şimdi. Adi sistem benim günümün 9 saatini mesai (iş, okul, ev işi, çocuk bakımı hiiçç farketmez) diye ipotek eden sen, yolda 4 saat geçirmeme sebep olan sen, telefondu emaildi bu trafiklerle kalan zamanıma da tecavüz eden sen! Günün 15 saatini sen zaten çaldın! Bana kaldı 9 saat bunun yaklaşık 6-7 saatini dinlenme ve uykuya ayırırsam zaten kalan zamanı da tuvalet banyo giriş çıkışlardaki giyinme soyunma payı!

Nasıl bir küfürler geçer insan evladının işin bu noktada olduğunu farkedince siz hayal edin. Ya da durmayın küfredin hele ki sistemim içindeyseniz tutmayın kendinizi, rahatlayın!

Ben hızlıyken benim hızıma yetişmeye çabalıyormuş meğer zaman da ruhum da o kadim hikayede olduğu gibi. Durdum ruhumu bekliyorum şimdi ve zaman yetermiş artarmış hatta bir güzel de fazlası paylaşılırmış bunu deneyimliyorum.

Zaman kadar yavaş olabilmeyi, akışına sadık kalabilmeyi, onun kadar bilge, dingin ve insanların içinde olsam da sistemlerine uzak kalabilmeyi diliyorum bunları fark ettiğim andan beri.

Sistem satın almayı teşvik ediyor, almayın!
Sistem zamansız kalmanızı istiyor, kalmayın!

Sistem sizi zorluyor ki sıkışın içinde kaybolun çıkamayın! Lütfen artık bu oyunlara kanmayın...

Eflatun’a sormuşlar “insanların sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?”. Eflatun yanıtlamış; “insanoğlu çocukluktan sıkılır, büyümek için acele eder, sonra da çocukluğunu özler. Önce para kazanmak için sağlığını harcar, sonra da sağlığını kazanmak için parasını. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşar, sonra da hiç yaşamamış gibi ölür. Hayata hazırlanmaya o kadar zaman harcar ki hayatı yaşamaya zamanı kalmaz. Yarını o denli düşünür ki, bugünün elinden kayıp gittiğini fark etmez bile. Oysa hayat geçmişte ve gelecekte değil, şimdiki zamanda yaşanır”.